Met Tante Zuster in de V&D
24 februari 2016 – V&D is niet meer. Maar herinneringen blijven.
Tante Zuster stond 25 jaar in de broodkeuken in het klooster van de Zusters van Liefde in Tilburg. Zij had een horrelvoet waaraan in de jaren 50 niks te doen was. Om ook bij een zuchtje wind overeind te blijven droeg ze stevige orthopedische stappers.
Op een dag kwam ze voor familiebezoek naar Utrecht. De V&D, toen nog aan de Lange-Viestraat, mocht niet ontbreken op haar dagje-uit. Tante Zuster had wel aangekondigd dat ze ‘voor geen goud’ de roltrap op ging.’Dit moet je een keer meegemaakt hebben,’ overtuigde de familie haar. ‘We leren je wel hoe je erop en eraf moet.’ Spannend, vond ik als neefje en ik ging mee.
Achter haar posteerden twee ooms zich om haar bij een val op te vangen. Maar wonderwel zweefde tante Zuster al op de eerste tree soepeltjes naar boven. Maar met de volgende etage in zicht riep ze met bibberstem naar achteren, hoe moet ik eraf? Maar het was te laat. Ze stortte ruggelings naar beneden in de stevige armen van mijn ooms. Intussen zoefde de roltrap door. De ooms wisten haar in half scheve houding op te duwen naar de vaste vloer.
Nog een geluk dat haar habijt niet tussen de treden was gekomen.
Wonderwel zweefde tante Zuster soepeltjes naar boven.
